Gevloekt hebben ze, de crew en acteurs van ‘The North Water’, een fictiereeks van de BBC over Britse avonturiers uit de jaren 1850 die op walvisjacht gaan in het Noordpoolgebied. De regisseur wilde geen computereffecten of studio-opnames, dus trokken ze naar het échte Arctisch gebied. Maar: op de voorziene locaties bleek niet genoeg poolijs om een realistisch ogende reeks te draaien, dus moest de ploeg alsmaar noordelijker trekken om een ‘historisch correct’ ijslandschap te vinden. Concreet moest men opklimmen tot 81 graden noorderbreedte, in Noord-Spitsbergen, om stabiel pakijs te vinden dat niet na een paar uur filmen brak of begon te schuiven.
Vorige maand was het abnormaal warm rond de polen. Op Antarctica noteerde men tot 30 graden warmer dan gewoonlijk, in het Noordpoolgebied was het 20 graden warmer. Aan de oostkust van Groenland werden temperaturen rond het vriespunt gemeten, en dat is erg warm voor maart.
“De opwarming is extremer dan we hadden verwacht”, liet een hoogleraar-wetenschapper van de Universiteit Utrecht recent optekenen. Niet verwonderlijk dat deze evolutie een rechtstreeks gevolg heeft voor het toerisme.
De jacht op het ijs is ingezet. Het aantal luxe- en expeditieschepen dat de voorbije jaren en in de nabije toekomst in de vaart komt, is nog amper bij te houden. Dit marktsegment wint de jongste jaren enorm aan belang. Natuurlijk, de absolute cijfers van het aantal reizigers verbleken in vergelijking met populaire zonbestemmingen. Maar: was het pakweg tien jaar geleden nog huilen met de pet op wat betreft comfort en maaltijden aan boord van dit type schepen, dan kom je met deze nieuwe generatie (dikwijls hybride) schepen in een wereld terecht waar gewoon alles is én kan. Overdag bezoek je per zodiac en in aangepaste kledij de meest unieke locaties ter wereld, ’s avonds schuif je aan voor fantastische fine dining met de betere wijnen in het glas. Ook wifi, sauna of massage behoren tot de mogelijkheden. En dan hebben we het nog niet over helikopters die meereizen, kleine duikboten, quads of sneeuwscooters. Reizen per modern expeditieschip anno 2022 is… the best of both worlds.
Zo heeft Ponant bijvoorbeeld eind september vorig jaar in Le Havre haar hoogpolaire verkenningsschip Le Commandant Charcot gedoopt. Het vaartuig is zonder twijfel het meest baanbrekende in de vloot, met haar hybride voortstuwingssysteem op elektriciteit en vloeibaar aardgas (LNG). Deze belangrijke innovatie is volgens de Franse luxe- en expeditierederij in lijn met de toewijding van het bedrijf aan duurzaam toerisme. Dit Polar Class PC2-schip is ontworpen met de grootste aandacht voor veiligheid, reizigerscomfort en respect voor het milieu. Het kan in volledige zelfvoorziening varen om de afgelegen gebieden van de Arctische en Antarctische wateren te verkennen.
Het ontwerpen en bouwen van Le Commandant Charcot nam maar liefst zes jaar in beslag. In een eerste fase werd vooral studiewerk verricht om na te gaan aan welke vereisten het vaartuig in extreme weersomstandigheden moest voldoen op het vlak van veiligheid en milieu. Dit onderzoek toonde aan dat het schip moest kunnen opereren in temperaturen tot min 25 graden en in ijslagen met een dikte tot 2,5 m. Met haar Polar Class PC2-certificering behoort Le Commandant Charcot tot de één na hoogste poolklasse. Kwestie van – letterlijk – goed beslagen op het ijs komen. Alleen enkele uitzonderlijke vaartuigen, waaronder nucleaire ijsbrekers, behoren tot de nog hogere klasse.
“Afgelegen is anno vandaag synoniem voor luxe. Want waar we met zijn allen in de leegte staan, is het al snel vol.”
Veruit de populairste ijsbestemming tijdens onze wintermaanden is Antarctica, sowieso een heel belangrijke en groeiende bestemming voor alle expeditierederijen. Volgens de International Association of Antarctica Tour Operators (IAATO) is het aantal cruisepassagiers het voorbije decennium bijna verdrievoudigd, van 19.000 tot 55.000 per jaar. Met de vele, stijlvolle expeditieschepen die in nog aanbouw of bestelling zijn, mogen we ons de volgende jaren dus aan een verdere stijging verwachten.
Maar het hoeft ook niet zo ver, duur en hardware-spectaculair te zijn. Neem nu de fantastische pure natuur van IJsland. Daar gaat het hem niet langer om bovenop een gletsjer te wandelen, maar om in de ijsgrotten af te dalen.
De locaties van deze Ice Cave Tours zijn geheim, niet in het minst omdat de organiserende bedrijven elk seizoen opnieuw moeten zoeken naar de beste ijsgrotten. Want de gletsjers schuiven zo’n 100 meter per jaar op, logisch dus dat de ganse constructie waarin je finaal afdaalt, continu van vorm verandert. Geheimhouding dient ook om onbeveiligde en dikwijls onbezonnen dagjesmensen weg te houden. Maar wie zich in het veiligheidsgareel laat binden, vastklikt aan veiligheidstouwen, klimijzers rond de laarzen plaatst en met een gezonde nieuwsgierigheid op pad gaat, wacht een ongelooflijk spectaculaire wandeling om nooit te vergeten.
“… In nature there is, for me at any rate, healing power…”Oscar Wilde
Hoe dan ook, de globale jacht op ijsreizen, in welke vorm ook, is een feit. Logisch ook. Daar vele stukjes aarde al ontdekt zijn, komen de extreem unieke locaties (lees: expedities, en vooral ter zee) in het zicht. Naar regio’s waar het kan hagelen en sneeuwen dat het gevaarlijk wordt, waar het zo stil is dat je je haar hoort groeien en waar je gaat en staat waar nog nooit een mens geweest is. Jawel, authenticiteit op bestelling, het bestaat!
Gerrit Op de Beeck
Onze travel designers helpen je graag op weg met jouw reis op maat.
INGECHECKT: Ongegeneerd onderweg
columnsHet moet zowat 20 jaar geleden zijn. Ik bevond me in vochtig en zwoel Darwin, Noord-Australië en kreeg plots te horen dat mijn trip naar Seven Spirit Bay op het Cobourg-schiereiland niet doorging. Dit wegens de tropische cycloon die ging overkomen en hard zou toeslaan. Oeps, trouble in paradise! Ik had twee opties: schuilen in een lokale shelter, of de stad ontvluchten naar het zuiden, weg van de cycloon.
INGECHECKT: Over emoties en de bucketlist
columnsEen collega-reisjournalist werd in een radio-interview ooit gevraagd wat hij nu allemaal gezien had in Cambodja. “Een oude vrouw die haar varken wast”, antwoordde hij. Die zat. Ik ben nog niet lang terug van Oeganda. Uiteraard ben ik naar de chimpansees geweest en op berggorilla-trekking gegaan. Beiden uniek. En wat de gorilla’s betreft: er zijn slechts drie landen in de wereld waar dat kan, en in één daarvan (Congo) is het park momenteel gesloten. Dus hoe exclusief kan het worden? Maar misschien herinner ik me over vijftien jaar toch vooral de man in pak en met strohoed, die de door de hoofdstraat van Bwindi wandelde met een kip op zijn arm. Als betrof het een diva met een yorkshire terrier.
‘There are those who travel but never really arrive’ (reclameslagzin van de Belmond-hotelgroep)
INGECHECKT: Vreemde vogels
columnsVraag me niet naar de definitie van reizen, want die kan ik niet geven. Voor de ene is het een renaissance-gevoel, voor de andere pure nieuwsgierigheid, terwijl het voor velen ravissante verwennerij is – en voor jonge families dikwijls broodnodige ontspanning. Maar wat ook de insteek is, reizen is wél synoniem voor ontmoetingen met andere, dikwijls zeer interessante mensen. Humoristische zwervers en verwaande politici, geslepen struikrovers en onzekere kunstenaars, betweterige gidsen en exotische bootslui. Chirurgen die meer drinken dan mag van de dokter, maar wél een gans expeditieschip weten te entertainen. En vedetten die alle dagen toeteren oh zo blij te zijn eens niet herkend te worden! Kortom: alles wat het leven interessant maakt, in alle hoeken van de wereld, in alle talen, onder de meest uiteenlopende omstandigheden. Na meer dan 35 jaar intensief reizen stockeerde ik in mijn hoofd een portfolio van opmerkelijke ontmoetingen die ik nooit meer vergeet, hoe banaal of vluchtig het contact misschien ook was.
INGECHECKT: Dat heet dan gelukkig zijn...
columnsThe pressure’s on, you feel it, But you got it all, believe it When you fall get up, oh, oh, And if you fall get up, eh, eh Tsamina mina zangalewa ‘cause this is Africa
Zou ik verplicht worden één favoriet continent te kiezen, dan hield ik het waarschijnlijk op Afrika. Het Afrika beneden de evenaar weliswaar. Niet dat ik de rest van de wereld bij deze degradeer of parkeer, maar de platitude dat Afrika je onder de huid kruipt, klopt.
“… I never knew of a morning in Africa when I woke up that I was not happy…’ (Ernest Hemingway)
INGECHECKT: Mistige morgen, schone dag
columnsDie januari-ochtend in Essaouira, Marokko: heldere hemel, zestien graden, amper wind.
Die ochtend in maart, Canada, Nova Scotia. Ik had lenteweer verwacht, het werd een sneeuwstorm. Van een verrassing gesproken.
Milford Sound, Nieuw-Zeeland, juni, herfst. Regen en wind. Koud. Windsnelheden tot tachtig kilometer per uur. Schitterend op dat bootje tussen de bergen.
Cuba in oktober, orkaanseizoen. Blauwe hemel, dertig graden.
‘Somtijds is er niets zo onnatuurlijk als de natuur.’ (Carolyn Wells, 1869)
INGECHECKT: Slow reizen is het nieuwe zwart
columnsZiek! De diagnose stelt dat ik lijd aan dromomanie, de sterke zucht tot zwerven of - anders vertaald - de niet te onderdrukken drang om op reis te gaan, ook reizende fuga genoemd. In dit nieuwe millennium is het een erkende ziekte, en ik ben blij te kunnen stellen dat ook ik besmet ben met het virus.
INGECHECKT: Ach, die Amerikanen toch
columnsZe tellen er koeien en dollars vanuit helikopters. Ze leveren wereldpresidenten, maar ze schieten er ook neer. Ze zitten met hun lederen boots bourbon te drinken naast het zwembad, fajitas bij de hand. Ze wensen iedereen a wonderful day. Yippie-yi-yay, yippie-yi-yo. Welkom in de Verenigde Staten! Hoe meer ik het bereisde, hoe meer plezier ik erin kreeg.
INGECHECKT: Service, een toverwoord
columnsHet was even geleden dat ik Kenia bereisd had en ik moet zeggen, ik amuseer me er. Het is bijna ontroerend om te zien hoe, ondanks de verstikkende crisis die hier nog deftig natrilt, mooie nieuwigheden ontkiemen. Neem nu Emboo River Camp, een kleinschalig tentenkamp in de Masai Mara. Een adres waar alles klopt. In plaats van de savanne te doorkruisen in terreinwagens met een dieselmotor, zweef je hier elektrisch door het grasland. En dat is niet alles: het kamp haalt alle stroom integraal uit zonne-energie, zuivert haar afvalwater zelf en herbruikt het, serveert uitsluitend organische maaltijden en kookt op biogas gegenereerd uit keukenafval. Dat levert hen een onderscheiding op als het allereerste klimaatneutrale safarikamp. Mooi toch, zo’n investering te midden een mondiale crisis.
INGECHECKT: Puur, al dan niet met schuimrand
columnsAl jarenlang promoot Nieuw-Zeeland zichzelf met de slogan ‘100% Pure’. Sterker nog, het is de langstlopende campagne van een nationale toeristische dienst ter wereld. Sinds 1999, om precies te zijn. Ze hebben daar natuurlijk goede redenen voor: een oogverblindend landschap, een gematigd klimaat (de extremen kent men hier niet), bergen op mensenmaat, walvissen en palmbomen, gletsjers en fjorden, meer schapen dan inwoners, een easy-going sfeer en een wijnproductie die zo goed is dat de helft van het totaal binnen de landsgrenzen wordt geconsumeerd.
INGECHECKT: Hoezo, onbetaalbaar?
columnsEr zijn zo van die locaties in de wereld waar u de prijs van de drankjes niet mag vertalen naar wat u effectief drinkt. U moet het eerder bekijken als een toegangsticket voor een evenement. Het terras van het Mandapa hotel in Ubud/Bali is zo’n adres. Uniek 180-graden uitzicht op de vallei. Stijl per kilo. Obers strak in het spierwitte uniform, service als een knipmes. Hier herleven de jaren zestig, lopen de heren in een linnen jasje en de dames vakkundig tropisch opgedirkt. Op de achtergrond live pianomuziek, bij de longdrink komen nootjes, chips, olijven en zelfs canapés. Een gin-tonic (nieuwe generatie: Hendrick’s met komkommer en Fentimans tonic) kost hier exact 25 euro. Maar daar hadden we het al over. Hier drinkt u geen gin-tonic, hier neemt u het aperitief met de prachtige natuur van Ubud. Of zoals een populaire kredietkaart het in haar advertenties zou zeggen: Drankje: 25 euro. Sfeer en uitzicht: onbetaalbaar.
INGECHECKT: Een Kaap voor levensgenieters
columnsHet is een typisch fenomeen in de reiswereld: interessante steden worden uitsluitend als citytrip bezocht. Dat ook het hinterland interessant is, gaat aan velen voorbij. Meestal om praktische redenen, bijvoorbeeld het ontbreken van een huurwagen of dat het niet comfortabel voelt om ‘in den vreemde’ zelf achter het stuur te kruipen. Maar als er nu één stad ter wereld is waar ook de omliggende regio’s het bezoeken waard zijn, is het wel Kaapstad.
NIEUW! Ingecheckt met Gerrit Op de Beeck
columnsReisjournalist Gerrit Op de Beeck, van opleiding fotograaf, reist al meer dan 35 jaar de wereld rond, ondertussen goed voor 135 bezochte landen, meer dan 1750 verschillende hotels, en zeven reizen rond de wereld –zowel in westelijke als oostelijke richting.
Schrijf je in op de nieuwsbrief
V&D bv - BTW BE0460017649 - RPR Kortrijk
Licentie: 1085
IATA vergunning
Lid van het Garantiefonds Reizen: www.garantiefonds-reizen.be
Lid van de beroepsvereniging VVR: https://www.vvr.be
RESERVEER ZORGELOOS JOUW VAKANTIE MET ONZE TERUGBETAALGARANTIE
Zijn jouw reisplannen al concreet, maar doet de onzekere situatie rond reizen je aarzelen om nu al te boeken? Met onze terugbetaalgarantie kan je nu met een gerust hart boeken en zorgeloos uitkijken naar je volgende reisavontuur.
Als volgende situaties zich voordoen omwille van Covid, binnen de 2 weken voor je afreis, kan je bij ons kosteloos annuleren en betalen we jou de betaalde reissom binnen de 14 dagen terug:
Ons advies? Boek nu, geniet van onze terugbetaalgarantie, en kijk onbezorgd uit naar je langverwachte vakantie.
